HAYATIMIZ DUA

“Bismillâhirrahmânirrahîmi fegul hasbiyallâhü lâ ilâhe illâ hüve áleyhi tevekkeltü vehüve rabbül árşil ázîmi ente yâ rabbi hasbiye álâ”

Güneş doğduktan ve battıktan sonra 100'er defa okunacak duadır. başlığımız çok iddaalıdır ancak bu  dua'nın faidesini gören çok olmuştur.Hatta dünyanın insanın ayağına geleceği hadisler de belirtilmiştir.

Bu duayı her gün sabah namazının ardından 70 defa okuyan kişiler, hayırlı bir eşle evleneceklerdir.

"Bismillahirrahmanirrahim

Allahu la ilahe illa hüvel hakiymul habir. Allahu la ilahe illa hüves semiul basir. Allahu la ilahe illa hüvel vahidul ehadun. Allahu la ilahe illa hüvel rahmanirrahiym. Allahu la ilahe illa hüvel ferdussamed.  Allahu la ilahe illa hüvel zahirul batınınu. Allahu la ilahe illa hüvel vahidul ehadussamed.Allahu la ilahe illa hüvel fettahul aliym.  Allahu la ilahe illa hüvel kariybul musavvir.Allahu la ilahe illa hüvel mennanul hannanu.  Allahu la ilahe illa hüvel rafiul aliym. Allahu la ilahe illa hüvel hakiymul keriym.Allahu la ilahe illa hüvel melikül kuddus. Allahu la ilahe illa hüvel hakkul mubiyn. Allahu la ilahe illa hüvel aziyzul aliym. Allahu la ilahe illa hüvel ehadus samed.Allahu la ilahe illa hüvel baisul varisu.Allahu la ilahe illa hüvel fad uhu muhlisiyne lehuddiyn velhamdülillahi rabbil alemiyn. Allahümme salli ala Muhammedinil fatihi ebvab kezalike zevvecnahüm bihurinıyn. Amin."   

İş bulmak için yusuf suresinin 54-55-56. ayetleri ni her namazın ardından 5 der defa okumak çok faydalı olup okuyanların çoğu allahın izni ile iş bulmuştur.

Yusuf suresi 54-55-56. ayetleri:

Ve kâlel meliku’tûnî bihî estahlishu li nefsî, fe lemmâ kellemehu kâle innekel yevme ledeynâ mekînun emîn(emînun).Kâlec’alnî alâ hazâinil ard(ardı), innî hafîzun alîm(alîmun).Ve kezâlike mekkennâ li yûsufe fîl ard(ardı), yetebevveu minhâ haysu yeşâ’(yeşâu), nusîbu bi rahmetinâ men neşâu ve lâ nudîu ecrel muhsinîn(muhsinîne). 

Bismillahirrahmanirrahim.

ALLAH: ( Tüm isimleri bünyesinde barındıran ve başka hiçbir varlığa verilmesinin mümkün olmadığı isimdir.)

Allah Cemal ve Celal gibi bütün isimleri kapsayan bir ismi şeriftir. Allah diye zikreden Cenabı Hakkı tüm isimleri ile zikretmiş olmaktadır. Bütün isimler Allah isminde gizli olduğu gibi diğer isimler de Allah ismi Azamına birer sıfattır. 

Çocukların da Rablerini ilk tanıdıkları isim olan Allah ismi şerifi pek çok kapıyı insanlara açmaktadır. İçten ve gönülden yapılan Allah zikirleri ile dileklerinizin ve muratlarınızın Allah’ın izni ve inayeti ile gerçekleşmesi mümkündür. 

Bu ismi şerif iki şekilde zikredilir. Birincisi ‘’Ya Allah, Ya Allah’’ şeklinde zikredilmesidir. Buradaki Ya, bir seslenişi medet ummayı ifade etmektedir. Bir başka zikrediliş şekli de ‘’ Allah, Allah’’ şeklindeki zikirdir. 

Pek çok fazileti bulunan bu ismi şerifin tekrarlanması çok ehemmiyetlidir. Bir kişi 7 gün oruç tuttuktan sonra gece yarısı uyanıp 2 rekât namaz kılar ve 66 kez Allah ismini zikrederse o kişiye Allah bir melek görevlendirir. Bu melek kişiyi kötülüklerden koruduğu gibi, tüm hal ve hareketlerinin rıza istikametinde olması için onu yönlendirir. Bunun yanı sıra yine Allah ismi şerifini Cuma günü oruçlu olarak sabah güneş doğmaya yakın gümüş yüzüğe yazıp sağ eline takan kişinin insanlar tarafından her istekleri yerine getirilir. Aynı yüzüğü sol elinin parmağına takarak mahkemeye giden kişi de haksızlığa uğramaz bilinir.

Allah ismi iki şekilde zikr olunur;

1) Ya Allah

2) Allah, Allah… diyerek Ya: Yardım isteme, aman ve ah gibi medet talep etmeyi ifade eder.

Zikretmek iki şekilde olur;

1) Kişiye Cenebı Hakk’ın ilham yoluyla telkin etmesi şekliyle yapılan zikir.

2) Kişinin alim bir zat’a el verip / (nispet edip), ders alıp onun dediği ve tavsiye ettiği şekilde zikretmek.

Zikre başlamadan önce abdest alınır. Niyet edilir. ; Dünya kelamından uzak, dünyayı unutarak, ismin hem dil, hemde kalb ile birlikte ifadesine başlanır. Manevi alemlerin sultanı olmak için YA HU YA ALLAH ismi azamı zikredilir. Bu zikir Allah dostlarının, veli kullarının zikridir. HU ismi şerifi dışında Allah isminin önüne hiç bir isim geçemez. Allah ismini insanlardan uzak, tenha bir yerde abdestli olarak zikredene; Meleklere mahsus alemlerin kapıları açılır. Maneviyatı güçlenir. Yüksek makamlara ulaşır, nurlanır. Hergün Ya Allah Ya Hu diye 1000 defa zikirde bulunanı Allah, kemaliyle rızıklandırır. Şifa için Allah ismi 70 defa bir kağıda yazılıp, yazı su içinde silindikten sonra, hastaya içirilirse; hasta şifa bulur.

"Her kim her gece Vakıa Suresini okursa, ona asla fakirlik isabet etmez."

"Vakıa Suresi, zenginlik suresidir. Onu okuyunuz ve o sureyi kadınlarınıza ve çocuklarınıza da öğretiniz.

Vakıa suresi oldukça etkili ve kuvvetli bir suredir. İslam alimleri bu sure için sürekli okumayı alışkanlık eden kimselerin dünyada huzura ve rahat ereceği, dünya nimetlerinden faydalanacağından,  Sabah ve akşam okunduğu taktirde kişinin açlık yada diğer sıkıntılardan uzak bir hayat süreceği bahsedilmektedir.

Ölüm döşeğinde olan bir kimseye münkar ve nekir melekleri sual sorduğu sırada Vakıa suresi okunursa sorulara cevap vermesi kolaylaşır.

Helal rızık, fakirlik çekmemek ve zahmete girmeden kazanç isteyen kimseler bu duayı günde 40 defa 40 gün boyunca okuduğu taktirdeAllah’u Teala onu muradına nail eder.

Vakıa suresi özlellikle rızık için tavsiye edilen bir suredir, fakat  bu sürenin her istek için 41 defa okunmasında  çok faydalı olduğu ve çok defalarca denendiği bildirilmektedir.

Sabah namazından sonra 1 kere vakıa suresi okunup ardından,1000 defa “Ya Kerim Ya Vedud”  okuyup Allah’tan dileğini isteyen kimseye Allah istediğine kavuşturur.

Bir kaç kişilik bir toplantıda  41 defa vakıa suresi okuyup,ardından da Allahü tealadan dileğini isteyen kimsenin dileği en kısa zamanda olur.

Özellikle rızık konusunda 41 defa okumanın çok büyük tesiri vardır.

İkindi namazından sonra 14 defa okumak ta çok faydalıdır.Defalarca denemiş ve çok müsbet sonuçlar alınmıştır.

Vakıa suresini okumayı alışkanlık haline getiren  kimseyi Allah rızıklandırır ve muradına erdirir.

Vakıa Suresi Okunuşu
 

Bismillâhirrahmânirrahîm

İzâ ve kaatil vâkıah (vâkıatu)

Leyse li vak’atihâ kâzibeh (kâzibetun)

Hâfidatun râfiah (râfiatun)

İzâ ruccetil ardu reccâ(reccen)

Ve bussetil cibâlu bessâ(bessen)

Fe kânet hebâen mun bessâ (bessen)

Ve kuntum ezvâcen selâseh (selâseten)

Fe ashâbul meymeneti mâ ashâbul meymeneti

Ve ashâbul meş'emeti mâ ashâbul meş’emetiVes sâbikûnes sâbikûn

 (sâbikûne)

Ulâikel mukarrebûn (mukarrebûne)

Fî cennâtin naîm (naîmi)

Sulletun minel evvelîn (evvelîne)

Ve kalîlun minel âhirîn (âhirîne)

Alâ sururin mevdûnetin.

Muttekiîne aleyhâ mutekâbilîn (mutekâbilîne)

Yetûfu aleyhim vildânun muhalledûn (muhalledûne)

Bi ekvâbin ve ebârîka ve ke’sin min maîn (maînin)

Lâ yusaddeûne anhâ ve lâ yunzifûn (yunzifûne)

Ve fâkihetin mimmâ yetehayyerûn (yetehayyerûne)

Ve lahmi tayrin mimmâ yeştehûn (yeştehûne)

Ve hûrun înun

Ke emsâlil lu’luil meknûn (meknûni)

Cezâen bi mâ kânû ya’melûn (ya’melûne)

Lâ yesmeûne fîhâ lagven ve lâ te’sîmâ (te’sîmen)

İllâ kîlen selâmen selâmâ (selâmen)

Ve ashâbul yemîni mâ ashâbul yemîn (yemîni)

Fî sidrin mahdûd (mahdûdin)

Ve talhın mendûd (mendûdin)

Ve zıllin memdûd (memdûdin)

Ve mâin meskûb (meskûbin)

Ve fâkihetin kesîrah (kesîretin)

Lâ maktûatin ve lâ memnûah (memnûatin)

Ve furuşin merfûah (merfûatin)

İnnâ enşe’nâ hunne inşââ (inşâen)

Fe cealnâ hunne ebkârân (ebkâren)

Uruben etrâbâ (etrâben)

Li ashâbil yemîn (yemîni)

Sulletun minel evvelîn (evvelîne)

Ve sulletun minel âhırîn (âhırîne)

Ve ashâbuş şimâli mâ ashâbuş şimâl (şimâli)

Fî semûmin ve hamîm (hamîmin)

Ve zıllin min yahmûm (yahmûmin)

Lâ bâridin ve lâ kerîm (kerîmin)

İnnehum kânû kable zâlike mutrefîn (mutrefîne)

Ve kânû yusirrûne alel hınsil azîm (azîmi)

Ve kânû yekûlûne e izâ mitnâ ve kunnâ turâben ve izâ men e innâ le meb’ûsûn (meb’ûsûne)

E ve âbâunel evvelûn (evvelûne)

Kul innel evvelîne vel âhirîn (âhirîne)

Le mecmûûne ilâ mîkâti yevmin ma’lûm (ma’lûmin)

Summe innekum eyyuhed dâllûnel mukezzibûn (mukezzibûne)

Le âkilûne min şecerin min zakkumin

Fe mâ liûne minhel butûn (butûne)

Fe şâribûne aleyhi minel hamîm (hamîmi)

Fe şâribûne şurbel hîm (hîmi)

Hâzâ nuzuluhum yevmed dîn (dîni)

Nahnu halaknâkum fe lev lâ tusaddikûn (tusaddikûne)

E fe reeytum mâ tumnûn (tumnûne)

E entum tahlukûnehû em nahnul hâlikûn (hâlikûne)

Nahnu kaddernâ beynekumul mevte ve mâ nahnu bi mes- bûkîn (mesbûkîne)

Alâ en nubeddile emsâlekum ve nunşiekum fî mâ lâ ta’lemûn (ta’lemûne)

Ve lekad alimtumunneş etel ûlâ fe lev lâ tezekkerûn (tezekkerûne)

E fe reeytum mâ tahrusûn (tahrusûne)

E entum tezre ûnehû em nahnuz zâriûn (zâriûne)

Lev neşâu le cealnâhu hutâmen fe zaltum tefekkehûn (tefekkehûne)

İnnâ le mugremûn (mugremûne)

Bel nahnu mahrûmûn (mahrûmûne)

E fe reeytumul mâellezî teşrebûn (teşrebûne)

E entum enzeltumûhu minel muzni em nahnul munzilûn (munzilûne)

Lev neşâu cealnâhu ucâcen fe levlâ teşkurûn (teşkurûne)

E fe reeytumun nârelletî tûrûn (tûrûne)

E entum enşe’tum şeceretehâ em nahnul munşiûn (munşiûne)

Nahnu cealnâhâ tezkireten ve metâan lil mukvîn (mukvîne)

Fe sebbih bismi rabbikel azîm (azîmi)

Fe lâ uksimu bi mevâkiin nucûm (nucûmi)

Ve innehu le kasemun lev ta’lemûne azîm (azîmun)

İnnehu le kur’ânun kerîm (kerîmun)

Fî kitâbin meknûn (meknûnin)

Lâ yemessuhû illel mutahherûn (mutahherûne)

Tenzîlun min rabbil âlemîn (âlemîne)

E fe bi hâzel hadîsi entum mudhinûn (mudhinûne)

Ve tec’alûne rızkakum ennekum tukezzibûn (tukezzibûne)

Fe lev lâ izâ belegatil hulkûme (hulkûme)

Ve entum hîne izin tenzurûn (tenzurûne)

Ve nahnu akrebu ileyhi minkum ve lâkin lâ tubsirûn (tubsirûne)

Fe lev lâ in kuntum gayre medînîn (medînîne)

Terciûnehâ in kuntum sâdikîn (sâdikîne)

Fe emmâ in kâne minel mukarrebîne (mukarrebîne)

Fe revhun ve reyhânun ve cennetu naîm (naîmin)

Ve emmâ in kâne min ashâbil yemîn (yemîni)

Fe selâmun leke min ashâbil yemîn (yemîni)

Ve emmâ in kâne minel mukezzibîned dâllîn (dâllîne)

Fe nuzulun min hamîm (hamîmin)

Ve tasliyetu cahîm (cahîmin)

İnne hâzâ le huve hakkul yakîn (yakîni)

Fe sebbih bismi rabbikel azîm (azîmi)

Rahman ve Rahim Olan ALLAH’ın Adıyla

Onun vuku bulmasını yalanlayan (kimse) yoktur

O vakıa (müthiş olay) vuku bulduğu zaman

O; alçaltıcıdır, yükselticidir

O zaman arz (yeryüzü) şiddetli bir sarsıntıyla sarsılmıştır.

Ve dağlar ufalanarak parçalanmıştır.

Böylece dağılıp toz zerrecikleri haline gelmiştir.

Ve (o zaman) siz üç sınıfa ayrılmış olursunuz.

İşte ashabı meymene [meymene sahipleri, amel defteri (hayat filmleri) sağından verilen cennetlikler], (ama) ne ashabı meymene!

Ve ashabı meşeme [meşeme sahipleri, amel defteri (hayat filmleri) solundan verilen cehennemlikler], (ama) ne ashabı meşeme!
Ve sabikunlar (hayırlarda yarışıp ileri geçenler), sabikunlar.

İşte onlar (sabikunlar). Mukarrip (Allah'a yaklaştırılmış) olanlardır.

(Onlar), naim cennetlerindedirler

(Onlar), evvelkilerden bir ümmettir

Ve (onların) birazı sonrakilerdendir

Altın ile örülmüş, mücevherlerle (inci ve yakutla) süslenmiş tahtlar üzerinde

Onların üzerinde karşılıklı olarak yaslananlar onlardır (mukarrebun olanlardır)

Onların etrafında halidun olan (ölümsüz) gençler dolaşır

Akan pınarlardan doldurulmuş kâseler, ibrikler ve billur kadehler ile

Ondan (o şaraptan) başları ağrımaz ve sarhoş olmazlar

Ve arzu ettikleri meyvelerden

Ve canlarının çektiği kuş etlerinden (sunulur)

Ve harika güzel gözlü huriler (vardır)

Sanki saklanmış inci tanesi gibi

Yapmış olduklarının mükâfatı olarak

Orada boş bir söz işitmezler ve günaha girmezler.

Sadece selâm, selâm sözü söylenir.

Ashabı yemin [yemin sahipleri, amel defterleri (hayat filmleri) sağından verilenler], (ama) ne ashabı yemin!

(Ashabı yemin), dikensiz sedir ağaçları arasında.

Ve meyveleri kat kat dizili muz ağaçları (arasında).

Ve uzayan gölgeler (içinde).

Ve çağlayan sular (arasında).

Ve pekçok meyveler (arasında).

Eksilmeyen ve yasaklanmayan.

Ve yüksetilmiş döşeklerdedirler (tahtlardadırlar).

Muhakkak ki Biz, onları yeni bir inşa (yaratılış) ile inşa ettik (yarattık).

Böylece Biz, onları bakireler kıldık.

Eşlerine düşkün, aynı yaşta olarak.

Ashabı yemin [yemin sahipleri, amel defterleri (hayat filmleri) önünden ve sağından verilenler] için.

(Onlar) evvelkilerden bir ümmettir.

Ve de sonrakilerden bir ümmettir.

Ve ashabuş şimal [şeamet (kötülük), meşeme sahipleri, amel defteri (hayat filmleri) sollarından verilenler, cehennemlikler], (ama) ne ashabuş şimal!

(Ashabuş şimal), semum (iliklere işleyen bir sıcaklık) ve hamim (kaynar su) içindedir.

Ve kara dumandan bir gölge ki.

Ne serinleticidir ne de rahatlatıcıdır.

Muhakkak ki onlar, daha önce mutrafi idiler (varlık içinde zevklerine dalmışlardı).

Ve onlar, büyük günahta ısrar ediyorlardı.

Ve şöyle diyorlardı: “Biz öldüğümüz, toprak ve kemik olduğumuz zaman mı? Biz gerçekten, mutlaka beas mı edileceğiz (yeniden mi diriltileceğiz)?”

Ve evvelki (bizden önce ölen) babalarımız (atalarımız) da mı?

De ki: “Muhakkak ki evvelkiler ve sonrakiler de (diriltilecek).”

Malûm (bilinen) günün, belirlenmiş bir vaktinde mutlaka toplanılmış olacaklardır.

Sonra siz, ey gerçekten dalâlette olan yalanlayıcılar!

Siz mutlaka zakkum ağacından yiyecek olanlarsınız.

Böylece karınlarını onunla dolduracak olanlarsınız.

Sonra da onun üzerine hamimden (kaynar sudan) içecek olanlarsınız.

Öyle ki, içtikçe susayan hasta develerin içişi gibi içecek olanlarsınız.

(İşte) bu, onların dîn günündeki ziyafetleridir.

Sizi Biz, Biz yarattık. Hâlâ tasdik etmiyorsanız.

Öyleyse akıttığınız meni nedir, gördünüz mü (ne olduğunu idrak ettiniz mi)?

Onu siz mi yaratıyorsunuz yoksa yaratan Biz miyiz?

Sizin aranızda ölümü Biz, Biz takdir ettik. Ve Biz, önüne geçilmiş (veya geçilebilecek) olan değiliz (bu takdirimizi kimse bozamaz).

Sizin (dünya hayatındaki) emsallerinizi (bedenlerinizi), (ölümle) değiştirmemiz ve (ahiret âlemi için) sizi, bilmediğiniz bir şekilde(yeniden) yaratmamızda (Bizi geçecek yoktur).

Ve andolsun ki, ilk neş'eti (yaratılışı) bildiniz, hâlâ tezekkür (tefekkür) etmiyorsanız.

Öyleyse ektiğiniz ekin nedir (onu) gördünüz mü? (Her bitkinin tohumundan kendi türüne has yeni bir bitkinin yetişmesi için gerekli olan şifrelerin ve gelişim programının, ektiğiniz tohum içinde saklı olduğunu biliyor musunuz, idrak ediyor musunuz?)
Onu siz mi yetiştiriyorsunuz, yoksa onu yetiştiren Biz miyiz?

Eğer Biz dileseydik, elbette onu kuru ot kılardık (yapardık). O zaman siz şaşırıp kalırdınız.

Gerçekten biz ziyana uğrayanlarız.

Hayır, biz mahsulden (üründen) mahrum bırakılanlarız (derdiniz).

Ayrıca siz, o içiyor olduğunuz suyu gördünüz mü?

Onu (suyu) bulutlardan siz mi indirdiniz, yoksa indiren Biz miyiz?

Eğer dileseydik, onu acı kılardık (yapardık), öyle ise (niçin) hâlâ şükretmiyorsunuz?

Ayrıca o yaktığınız ateşi gördünüz mü?

Onun ağacını siz mi inşa ettiniz, yoksa inşa eden (halkeden) Biz miyiz?

Biz, onu (ateşi) bir ibret ve çöl yolcuları (sahrada konaklayanlar) için bir meta (ısı ve ışık kaynağı) kıldık.

Artık Rabbini “Azîm” ismi ile tesbih et.

Artık hayır! Yıldızların mevkilerine yemin ederim.

Ve muhakkak ki o, gerçekten çok büyük bir yemindir, keşke bilseniz.

Muhakkak ki O, gerçekten Kerim olan Kur'ân'dır (Kur'ân-ı Kerim'dir).

Mahfuz (korunmuş) olan bir Kitap'tadır (Levhi Mahfuz'dadır).

O'na, tahir olanlardan (maddî ve manevî arınanlardan) başkası dokunamaz.

Alemlerin Rabbi tarafından (kısım kısım, âyet âyet) indirilmiştir.

Yoksa siz, bu söze inanmayan, şüphe eden kimseler misiniz?

Ve siz, yalanlamış olmanızı kendinize rızık ediniyorsunuz. (Kur'ân'daki sözlerin âlemlerin Rabbi tarafından indirildiğinden şüphe ettiğiniz için rızkınız, nasibiniz sadece yalanlamak oluyor.)

O halde can boğaza gelmiş olsa değil mi ki (siz öylece).

Ve siz, o anda (ona öylece, bir yardım yapamayarak sadece) bakarsınız.

Ve Biz, ona sizden daha yakınız fakat siz görmezsiniz.

Öyleyse eğer siz (amellerinizin karşılığında) ceza görecek kimseler değil iseniz.

Eğer siz sadıklarsanız, onu geri çevirirsiniz.

Fakat o eğer mukarrebin olanlardan (Allah'a yakın olanlardan) ise.

O taktirde, ferahlık, huzur, güzel kokulu bitkiler ve naim cenneti vardır.

Fakat yemin sahiplerinden (ashabı yeminden yani hayat filmleri sağından verilenlerden) ise.
O zaman ashabı yeminden (hayat filmleri sağından verilenlerden) “sana selâm olsun” (denir).

Ve fakat dalâlette olan ve yalanlayanlardan ise.

O taktirde kaynar sudan bir ziyafet vardır.

Ve alevli ateşe atılma vardır.

Muhakkak ki bu (anlatılanlar), elbette o (verilen haberler), Hakk'ul yakîn'dir (yakîn olan haktır, kesin olarak gerçektir).

Artık Rabbini “Azîm” ismi ile tesbih et.

بِنُورِ أَشْمَخٍ جَلْيًا سَرِيعًا قَدِانْقَضَتْ

Elâ vagdi yâ Rabbehû bin-nûri hâcetî.
Binûri eşmeKhın celyan serîan gadingadat. (Celcelûtiye, 19. Beyt)

Anlamı: Ey bu milletin Rabbi olan Allah'ım. Sen, Nûr ile ihtiyâcımı yerine getir. Öyle bir Nûr ki, tecellîsi serî (süratli) olur ve hemen iş, biter.^[1]